Pinetum De Dennenhorst

Pinetum De Dennenhorst

 
Locatie:Lunteren, Boslaan

Periode: 1933 tot heden

Aan de rand van het Lunterse Buurtbos is het pinetum De Dennenhorst aangelegd. Een pinetum is een botanische verzameling van coniferen, naaldbomen, -varieteiten en –cultivars. Nederland kent een tiental pineta, waarvan de oudste bij Putten is gelegen (Schovenhorst, 1848).

De Dennenhorst telt ruim 1200 verschillende bomen, waarvan de eerste is geplant in 1934. Het pinetum is gesticht door ir. Henri Louis Dinger, die het grootste deel van zijn leven woont in villa De Dennenhorst. Dit houten huis, op de hoek van de Boslaan en de Molenweg, is in 1907 gebouwd door Henri’s vader Anton Eduard Dinger. Het zomerhuis, een ontwerp van architect A. Kool uit Ede, is een rijksmonument. Met hulp van zijn oom Rutger Jan Dinger, notaris in Lunteren, koopt Henri in 1933 een strook grond van 6 hectare aan de Boslaan, de Kachelhei genaamd.

Henri Dinger
Henri Dinger wordt in 1897 geboren in Den Haag en is de zoon van een Rotterdamse koopman. Na zijn studie mijnbouw in Delft vertrekt Henri naar het voormalig Nederlands-Indië om er te werken. Hij is ondertussen getrouwd met Carey Campioni. In het voorjaar van 1933 komen zij naar Lunteren omdat Henri’s baan vanwege de crisis ophoudt. Hier ziet hij kansen om zijn oude droom te verwezenlijken: de aanleg van een pinetum. Dinger maakt een beplantingsplan en bestelt de eerste 150 boompjes bij verschillende kwekers. Onverwachts snel krijgt Henri weer een baan in Indië en hij vertrekt, met vrouw en drie kinderen, nog voor er een boom is geplant. De uitvoer van zijn plannen draagt hij over aan zijn vader en diens tuinbaas L. van Koutrik.

Aanleg
Eind maart 1934 worden de bestelde 150 boompjes bezorgd en kan een aanvang worden gemaakt met de aanleg van het pinetum. Onder belangstelling van de Lunterse notabelen plant Anton Eduard op 29 maart 1934 samen met zijn vrouw de eerste boom; een blauwe atlasceder. De overige boompjes worden volgens plan en aanvullende instructies (26 kantjes!), geschreven vanaf de boot naar Indië, gepoot door Van Koutrik. In 1939 komt de familie Dinger voorgoed terug naar Nederland en kunnen zij het resultaat van de eerste aanplant van hun pinetum bewonderen. 

Verzamelen
Tijdens de Tweede Wereldoorlog staan de activiteiten in het pinetum op een laag pitje. Daarna reizen Henri en Carey Dinger stad en land af op zoek naar bijzondere naaldbomen en coniferen. Vooral Engeland en Frankrijk hebben hun speciale belangstelling. Steeds komen ze terug met nieuwe exemplaren, maar ook met zaden en stekken die in eigen kwekerij worden grootgebracht. Bij het planten van bomen en coniferen gaat Dinger er steeds van uit dat de bomen voldoende ruimte moeten hebben zodat de natuurlijke vorm van de boom niet verloren gaat. In het pinetum worden exoten uit alle werelddelen aangeplant tot aan de grootste mammoetnaaldboom ter wereld, de Sequoia, toe. Alleen zullen we nog enige eeuwen moeten wachten voor die tot volle wasdom is gekomen. Henri Dinger plaatst alle treurvormen van coniferen bijeen en noemt deze plek de huilhoek.

Erven
Ruim vijftig jaar heeft Henri Dinger van zijn verzameling kunnen genieten. Tot op hoge leeftijd is Henri in het pinetum te vinden. Wanneer het lopen hem moeilijk valt, rijdt hij met z’n oude VW-kever over de smalle paden van het pinetum. Hij overlijdt op 12 augustus 1985, op 88-jarige leeftijd. Na zijn dood en die van zijn vrouw Carey worden hun drie kinderen gezamenlijk eigenaar van het pinetum. Het beheer van het pinetum wordt vrijwillig overgenomen door John Meijerink, een gepensioneerde militair. Henri heeft zijn liefde voor en kennis over de bomen op hem overgedragen. In 1995 gaat Henri’s zoon Eduard in villa Dennenhorst wonen en hij start met modernisering van het collectiebeheer. Na de dood van Meijerink is er geen opvolger en verwildert het pinetum gaandeweg. In 2004 neemt de jongste dochter van Henri, Jet, het pinetum van de familie over en neemt zij de verantwoordelijkheid over de naaldbomentuin.

Vrienden
Om de continuiteit te waarborgen wordt in 2006 een Vriendenstichting opgericht. Het bestuur van de stichting heeft als doel het pinetum duurzaam in stand te houden als een levend natuurmonument. Met het geld dat de stichting van de familie en andere vrienden bij elkaar haalt, kan een (parttime) tuinman worden betaald. Om de kosten te dekken wordt er naast deze tuinman met veel vrijwilligers gewerkt bij verwijdering van opslag en snoeiwerk. In maart 2009 wordt het 75-jarig jubileum gevierd met de opening van een nieuwe werkschuur. In 2012 is een start gemaakt met het (opnieuw) op naam zetten van alle bomen.

Het pinetum is te bereiken via een smal paadje, gelegen tussen zwembad ‘Het Bosbad’ en hotel-restaurant ‘De Lunterse Boer’. De toegang is vrij (honden niet toegestaan).

Getoonde foto's:
GA42868 Bordjes op of bij elke boom (2014)
GA42869 Doorkijkje in het pinetum (voorjaar 2014)

 
Rubriek:Landbouw en visserij, natuurbeheer en milieu
Trefwoorden:Bossen
 
Gebruikte bronnen
Verhalen over landgoederen en buitenplaatsen door A. Kaper
Van theehuis tot hotel-restaurant : de Lunterse Boer in 15 portretten en verhalen door A. Barendrechthttps://hdl.handle.net/21.12142/GEB25182006
Bij de Amse pomp jaargang 1999/2https://hdl.handle.net/21.12142/GEB25154230
 
Gerelateerde verhalen
Lunterse buurtbos

Geschreven door Henk M. Klaassen op 2014


Locatie op kaart