Showband Irene

Showband Irene

Periode: 1934 tot heden

Al in 1934 bestond bij de gymnastiekvereniging D.O.K. de wens naar een eigen tamboer- en pijperkorps. Dit als begeleiding bij uitvoeringen van de vereniging. In 1937 was men zover dat er vier trommels aangeschaft konden worden en twee jaar later vier ‘klaroenen’.

Door de Tweede Wereldoorlog bleef er van het opkomende tamboer- en pijperkorps niets over. Maar na de oorlog bleeft de wens van de gymnastiekvereniging bestaan. Het zou tot 1949 duren voordat deze wens in vervulling kon gaan.

TAMCO-DOK
Tijdens een bestuursvergadering op 19 juli 1949 van D.O.K. besloot men tot de oprichting van een tamboer- en pijperkorps onder de naam ‘TAMCO-DOK’. Het eerste openbare optreden van het korps was tijdens de winteruitvoering van D.O.K. in maart 1951, onder leiding van dirigent Willem Gaasbeek.

Eerst fungeerde TAMCO-DOK louter als begeleidingskorps bij uitvoeringen van D.O.K.. Later ging het korps over tot het verzorgen van zelfstandige uitvoeringen. In 1954 werd de naam gewijzigd in Christelijk Tamboers- en Pijperscorps ‘Irene’. Van een uniform was nog geen sprake; de enige uniformiteit was een oranje stropdas met strepen in de Edese kleuren geel en blauw. Daarbij werd een wit overhemd en een donkere broek of rok gedragen.

Uniformen
In 1958 werd de kleding aangepast en baretten aangeschaft. Later werden daar (zelf genaaide) rode hesjes aan toegevoegd en was het uniform compleet. In 1963 werden er compleet nieuwe uniformen aangeschaft, bestaande uit een blauwe kolbak met witte pluim, wit-rode cape en een blauwe broek met goudstreep. Het uniform werd symbolisch overgedragen door burgemeester P.J. Platteel. Bij de overgang naar een tamboer-, trompetter- en jachthoornkorps werd Irene in 1974 in het nieuw gestoken: maisgele jassen, bruine broeken en een zwarte kolbak met gele pluim. Toen in 1985 het korps overschakelde naar drumfanfare werden de uniformen bordeauxrood met witte strepen, witte putty’s en helmen met rode pluim. In 1996 kwamen er weer nieuwe uniformen, waarbij de hoofdkleur bordeauxrood bleef gehandhaafd.

Instrumenten
Het oorspronkelijke korps beschikte in 1949 alleen over trommen en pijpen (fluiten). Toen in 1974 het korps werd omgevormd tot Tamboer, Trompetter en Jachthoornkrops, werd een grote verloting georganiseerd om de aanschaf van trompetten en jachthoorns te kunnen betalen. Vijf jaar later volgde de omzetting naar Showband en werd het instrumentarium uitgebreid met verschillende soorten trommen, lyra’s, bekkens en bassen. Ook bij de overschakeling in 1985 naar Drumfanfare werden nieuwe instrumenten, zoals trombones en  saxofoons toegevoegd. Thans noemt het korps zich een Marching Bigband, met koperblaasinstrumenten en marching percussion. Werden aanvankelijk bij optredens in het (buiten)land instrumenten en uniformen in de (huur) bus meegenomen; in 1997 werd een ruime materiaal aanhangwagen aangeschaft. In 2005 kreeg het korps de beschikking over een compleet nieuwe serie slaginstrumenten van het merk Dynasty. De sponsoring door dit (Amerikaanse) bedrijf werd gezien als een erkenning van de kwaliteiten van Irene.

Oefenruimten
De eerste jaren werd er door de korpsleden op verschillende plaatsen geoefend, vaak bij voorzitter Gerrit Scherrenburg thuis en een tijdje in de muziektent op de Markt. Later gebruikte men het gebouwtje van de speeltuinvereniging ‘Ede West’ aan de Bremlaan. Nog weer later vond men onderdak bij ‘Arbeidszorg’ aan de Zanderijweg. In oktober 1978 werd het eerste eigen verenigingsgebouw geopend. Bijna een jaar lang hadden vrijwilligers uit het korps gewerkt aan de totstandkoming hiervan. Het (houten) gebouw aan de Spinderweg 8 kreeg de naam ‘De Spinder’. In de nacht van 21 augustus 1987 brand De Spinder helaas tot de grond toe af. Gelukkig hadden de leden hun uniformen en blaasinstrumenten thuis, maar al het slagwerk ging verloren. Twee jaar later werd het weder opgebouwde ‘De Spinder’ weer in gebruik genomen. Door wijziging van het bestemmingsplan moest Irene in 1996 om gaan zien naar een andere locatie. Uiteindelijk kon door samenwerking met de Edese Harmonie en dansschool Kruijshaar een ruim en functioneel gebouw worden gebouwd. In het Peppelensteeg gebied werd op 4 september 1999 de opening van ‘De Kei’ verricht door burgemeester P. Blanken en kon Irene in een fraaie omgeving haar 50-jarig jubileum vieren. Muzikale repetities vinden nog altijd plaats in De Kei, terwijl voor de ‘bewegende’ oefeningen beurtelings gebruik wordt gemaakt van sporthal De Peppel en de grote hal van bloemenveiling Plantion.

Jeugd Showband
In 1981 werd de Jeugdshowband Irene-Ede opgericht voor muzikantjes van tien tot zestien jaar. Met nagenoeg hetzelfde instrumentarium als die van de Showband werd al snel een eigen plaats verworven binnen de Nederlandse jeugdbands. In 2008 werd dit orkest Nederlands Jeugdkampioen. Begon men in 1981 met 15 kinderen, zonder uniformen, in 1985 kreeg de jeugdband een op dat van de senioren gelijkend uniform en telde de band 25 leden. Binnen de vereniging wordt de jeugdband gezien als kweekvijver van talent voor de latere showband.

Irene behoort thans tot de top van de Nederlandse showwereld. In de loop der jaren werden vele gouden medailles behaald bij nationale concoursen en ook op het het (vier-jaarlijkse) Wereld Muziek Concours in Kerkrade. De huidige Showband bestaat uit 42 muzikanten van gemiddeld 21 jaar. Met deze jonge groep is het mogelijk om een spectaculaire, maar fysiek zware show neer te zetten.

Getoonde foto
GA41816