Hendrik Jeekel

Hendrik Jeekel

Hendrik Mathias Michael Jeekel werd op 17 juli 1891 geboren als zoon van Karel Alexander Johannes Elias Jeekel en Cecil Auguste Eugenie Rappard in Bojonegoro (Nederlands-Indië). Hendrik Jeekel trouwde in 1918 (met de handschoen) met Helena Godefrieda Maria Goedbloed. Hendrik en Helena trouwden buiten gemeenschap van goederen en zouden kinderloos blijven.

Hendrik Jeekel studeerde aan de Rijkslandbouwschool in Wageningen. In 1913 ging hij in Arnhem wonen, waarna hij vertrok naar het toenmalige Nederlands-Indië. Jeekel werkte in de oliewinning als medewerker van de Bataafse Petroleum Maatschappij (BPM). Wanneer het echtpaar naar Nederland kwam is niet bekend. Zij kozen in 1936 Otterlo als woonplaats.

Landhuis
Ze konden aan de Arnhemseweg een perceel huren, gelegen binnen het hek van het Nationale Park De Hoge Veluwe. Ze bouwden daar op eigen kosten, naar ontwerp van de bekende architect F.A. Eschauzier, een fraai landhuis. De bouwsom bedroeg 18.000 gulden. Hierbij werd in 1939 een eigen transformatorhuisje gebouwd; op basis van een ‘geleende’ bouwtekening van de P.G.E.M. Jeekel betaalde geen huur, maar schonk als vooruitbetaalde huur het Park een bedrag van 50.000 gulden. Na de dood van de langstlevende zou het huis aan het Park vervallen. Het echtpaar was vermogend, waardoor Hendrik al op 45 jarige leeftijd kon gaan rentenieren.

Tweede Wereldoorlog
Al snel na zijn verhuizing toonde Jeekel grote interesse in het werk van De Hoge Veluwe. Op voorstel van bestuurslid J. Bakker werd Jeekel in juli 1939 benoemd tot lid van het algemeen bestuur van de Stichting Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Hij werkte zich op tot rechterhand van Sam van Deventer, vertrouweling van het echtpaar Kröller-Müller. In 1942 ging Hendrik Jeekel deel uitmaken van het oorlogsbestuur en regelde hij alles op commercieel gebied. In 1945 werd het bestuur door het Militair Gezag ontslagen, waarbij men geen aanleiding zag tot onderzoek naar Jeekels gedrag tijdens de oorlogsjaren.

Pariculier karakter
Na enkele juridische procedures door de oud-voorzitter van de stichting mr. H.P. Marchant, gesteund door Jeekel, traden in 1951 de oorspronkelijke statuten weer in werking. Oud bestuursleden, waaronder Jeekel keerden terug in het bestuur, met uitzondering van Marchant. Hendrik Jeekel voelde zich door zijn bemoeienissen met De Hoge Veluwe sterk verbonden met het erfgoed van het echtpaar Kröller-Müller. Hij was een fervent voorstander van het particuliere karakter van het Park en het Museum. Na de dood van W.H. Auping, waarnemend directeur van het museum, nam Jeekel in 1947 tijdelijk deze functie waar, tot de komst van de nieuwe directeur A.M. Hammacher. Tot zijn dood in 1965 bleef Jeekel bestuurslid van De Hoge Veluwe en regent van de Kröller-Müller Stichting.

Jeekel Stichting
Op 18 oktober 1960 richtte Hendrik Jeekel samen met zijn vrouw de ‘Jeekel Stichting’ op. Het doel van de Stichting was het financieel steunen van het Park en het Museum, onder voorwaarde dat deze instellingen haar particuliere karakter zouden behouden. Hendrik Jeekel stierf op 16 december 1965 in Arnhem. Hij liet zijn gehele vermogen na aan de Jeekel Stichting. Op 13 juni 1977 overleed mevrouw Jeekel-Goedbloed en zij liet meer dan een miljoen gulden na aan de Stichting. De baten van de beleggingen van de Jeekel Stichting worden jaarlijks voor de helft uitgekeerd aan het Park en voor de helft aan het Museum. In 2012 ontvingen de begunstigden elk 72.000 euro.

Het landhuis van Hendrik Jeekel is er nog steeds en wordt bewoond. De woning is niet zichtbaar vanaf de openbare weg en is degelijk omheind.

Getoonde foto
GA42870