Dokter Weijer, huisarts in Ede

Dokter Weijer, huisarts in Ede

Leven
CORNELIS AREND HENDRIK WEIJER, geboren op 19-01-1870 in 's-Gravenhage en overleden op 05-10-1954 te Ede, trad op 08-05-1902 te Bleiswijk in het huwelijk met NEELTJE SAARLOOS ( geboren op 30-01-1863 te Hekelingen, gemeente Spijkenisse ); het echtpaar bleef kinderloos. Zij woonden aan de Bergstraat 1 te Ede.

Werk
In 1897 slaagde hij voor zijn artsexamen en vestigde zich per 17-05-1902 in Ede als huisarts; hij volgde dr. Jacobus Martinus Hooreman op, die per 05-06-1902 naar 's-Gravenhage uitgeschreven werd. 
Een jaar na zijn komst in Ede werd hij aangewezen als arts voor het spoorwegpersoneel; steeds bleef hij de "spoordokter", maar van deze functie werd hij in 1940 wegens het bereiken van de zeventigjari­ge leeftijd ontheven.
In het begin van de vorige mobilisatie ( 1914 ) was dokter Weijer chef van de militaire geneeskundige dienst te Ede en was daardoor gerechtigd tot het dragen van het mobilisatiekruis. Door zijn beminnelijke omgang met arm en rijk werd hij al gauw een begrip in het dorp.

Al direct na zijn komst werd hij niet alleen de dokter van het in 1899 opgerichte ziekenfonds "Helpt Elkander", maar zocht tevens een oplossing om langdurige zieken een betere verpleging te kunnen geven; dat resulteerde op 19 juli 1903 tot de totstandkoming van de afdeling Ede van "Het Groene Kruis", waardoor in aanmerking komende patiënten naast de zijne ook van verdere deskundige hulp verzekerd waren; vele jaren was dokter Weijer voorzitter, respectievelijk bestuurslid van de Provinciale Gelderse Vereniging "Het Groene Kruis" alsmede geruime tijd voorzitter van de Kring Wageningen en Omstreken van de Maatschappij voor Geneeskunde. 

In 1914 werd dokter Weijer benoemd tot arts-leider van het plaatselijke Rode Kruis, een functie die hij tot 1935 zou bekleden. Als cursusleider heeft hij een groot aantal inwoners en inwoonsters opgeleid tot bekwame leden van de transport-colonne en bij zijn afscheid werd hij op grootse wijze gehuldigd. Het Hoofdbestuur kende hem het kruis van verdienste toe, waarbij Z.K.H. Prins Hendrik hem het ereteken persoonlijk overhandigde; de afdeling Ede bood hem het ere-lidmaatschap aan.

Tijdens WO I ( 1914 – 1918 ) werd hij belast met de medische zorg van de Belgische vluchtelingen, hetgeen betekende, dat hij diverse keren per week op de fiets naar de Ginkelse Heide ging. Naast zijn spreekuren bezat dokter Weijer, evenals vele artsen in die tijd, een eigen apotheek voor het maken van pillen en drankjes; dat kostte de nodige tijd.
Dokter Weijer was een zeer bewogen arts; mensen, die zeer arm waren, liet hij weken tevergeefs op een rekening wachten. Kenmerkend voor dokter Weijer was, dat hij zijn patiënten per fiets bezocht; een korte tijd was het een motorfiets, die zijn taak wat verlichtte, maar dit was niet meer dan een intermezzo. Daarna ging het weer als voorheen, namelijk per rijwiel. Een paard en een wagentje, zoals collega's elders er op na hielden, kwamen niet in aanmerking. Alleen als het weer te bar was, bijvoorbeeld een sneeuwstorm, dan kwam er wel eens een auto aan te pas.

Andere bezigheden
Naast zijn beroep genoot dokter Weijer nog grotere bekendheid door zijn actief deelnemen aan het dorpsleven.
Hij was in 1920 mede-oprichter van het Edese Fanfarekorps, later De Harmonie, een tijdlang voorzitter van de VVV en jarenlang enthousiast lid van de Oranjecommissie die de nationale feestdagen verzorgde.
Hij hielp eigenhandig mee bij het bouwen van erebogen en het gereedmaken van de attributen, benodigd voor de vroeger zo in zwang zijnde volksspelen.

Waar was dokter Weijer niet bij betrokken?
Bestuurslid van de Edese schaatsvereniging, commissaris van de Spaarbank voor Ede, bestuurslid van de gymnastiekvereniging Sparta en daarnaast zitting hebbend in talrijke comité's, die voor bepaalde gebeurtenissen in het leven werden geroepen.
Voor al zijn verdiensten werd dokter Weijer in 1946 benoemd tot Ridder in de orde van Oranje-Nassau, maar de mooiste dag van zijn leven kwam een jaar later.
In de zomer van 1947 vierde hij zijn gouden artsenjubileum; daarbij werd hij als een vorst gehuldigd. Staande op het terras van Het Hof van Gelderland defileerden onder vrolijke muziek alle mogelijke verenigingen voor hem.
Wuivend en diep ontroerd nam hij de hulde van duizenden dorpelingen in ontvangst, die hem op deze wijze dank brachten voor al zijn werk op zoveel verschillende terreinen.

Wegens vergevorderde leeftijd stopte hij op  01-11-1949 met zijn praktijk om nog enige jaren als rustend burger te leven.

Dokter Weijer overleed op 05-10-1954 te Ede en werd enkele dagen later onder enorme belangstelling begraven. 

Getoonde foto
GA13772