De Blije Werelt

De Blije Werelt

 
Locatie:Lunteren, Westerhofflaan 2
Periode:1915

Periode: 1915 tot heden

1962 wordt gezien als het startjaar van De Blije Werelt, maar de geschiedenis van dit oord gaat ruim veertig jaar verder terug. Op verschillende plaatsen in ons land werden in de Eerste Wereldoorlog opvangkampen ingericht voor internering van buitenlandse militairen. Deze houten barakken werden na de mobilisatie voor hergebruik verkocht. En zo kwamen vijf van deze barakken, die dienst hadden gedaan op de Vlasakkers in Amersfoort, in Lunteren terecht. Zij zouden de basis vormen voor ‘De Blije Werelt’. Het hoofdgebouw (het kamphuis) kwam van elders.

Na de Eerste Wereldoorlog werd een terrein nabij het Buurtbos in Lunteren eigendom van de ‘Zendingsstudieraad’. Op initiatief van Jonkvrouw De la Bassecourcaan en ingenieur Gunning werden de barakken ingericht tot een ontmoetingscentrum; een conferentieoord voor ‘zendingsarbeiders’ uit verschillende protestantse kerken. De barakken kregen de namen van de vijf werelddelen. In de zomerperiode werden er gedurende vier weken zendingsconferenties gehouden, waarvoor wekelijks 125 tot 150 deelnemers uit het hele land naar Lunteren reisden.

Vakantiekampen
Buiten deze zendingsbijeenkomsten werden de barakken gedurende circa 15 weken per jaar verhuurd aan diverse organisaties, grotendeels met een protestants-christelijke achtergrond. Deze situatie duurde voort tot de Tweede Wereldoorlog toen het conferentieoord als huisvesting voor de Duitse bezetter en de Landwacht werd gebruikt. Tijdens een Engels bombardement werd veel schade aangericht. Na de oorlog werd de ‘Stichting Steun Evangelisch Herstel en Opbouw’ eigenaar van het complex. Er werden goedkope vakantieweken voor gezinnen uit de Randstad georganiseerd. Het dagblad Trouw organiseerde er kampen voor kinderen, van wie de vader was omgekomen in het verzet. Een deel van het terrein werd hiervoor ingericht als kampeerterrein.

Stenen gebouw
In 1955 werd het ontmoetingscentrum overgenomen door de Maatschappelijke- en Evangelisatiestichting van de Gereformeerde Kerken in Nederland. Toen ontstond de naam ‘De Blije Werelt’ en werd het ’s zomers een vakantiecentrum (voor doorgaans protestantse ouderen) en werd het daarbuiten aan diverse gebruikers verhuurd. Omdat de barakken niet langer voldeden werd in 1960 een plan ontwikkeld om op het terrein een stenen gebouw te realiseren. Het nieuwe gebouw, een ontwerp van het Rotterdamse architectenbureau Van Hunnik, werd in 1962 opgeleverd. Kort daarna werden de barakken verwijderd. De officiële opening vond plaats op 15 oktober 1962 door de staatssecretaris van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen mr. Y. Scholten. De eerste directeur van De Blije Werelt werd J.H. Robijn. Vanaf dat jaar werd De Blije Werelt (buiten het zomerseizoen) meer en meer gebruikt als congrescentrum, waarbij de opbrengsten ten goede kwamen aan de vakantieweken. De Blije Werelt maakte sinds 1966, samen met het F.D. Roosevelthuis in Doorn, deel uit van de ‘Interkerkelijke Stichting Diaconaal Vakantiewerk (ISDV)’.

Brand
Op 11 juli 1986 legde brand een groot deel van De Blije Werelt in de as. Er werd voor miljoenen guldens schade aangericht. Het gehele hoofdgebouw, met ontvangsthal, de grote conferentiezaal en de keukens gingen verloren. De oorzaak van de brand werd nooit achterhaald; mogelijk was er kortsluiting ontstaan. Ondanks de aanwezigheid van circa 225 gasten en vrijwilligers deden zich gelukkig geen persoonlijk ongelukken voor. De volgende dag liep het personeel rond in overalls om te redden wat er te redden viel. Na veertien dagen draaide het centrum weer; met geleende apparatuur, enkele gehuurde tenten en veel inventiviteit. Hierdoor kon een deel van de gasten toch naar De Blije Werelt komen, terwijl voor anderen elders accommodatie werd gehuurd. De herbouw werd voortvarend opgepakt, waarbij een aantal oude wensen, zoals het vergroten van de congreszaal, kon worden gerealiseerd. Na acht maanden kon in mei 1987 het nieuwe hoofdgebouw weer in gebruik worden genomen. De officiële opening werd op 26 september van dat jaar verricht door HKH Prinses Margriet.

Uitbreiding
Rond de eeuwwisseling werden allerlei renovaties en nieuwbouwactiviteiten uitgevoerd. Het restaurant werd fors uitgebreid, er kwam een nieuwe lift, de hotelkamers werden gemoderniseerd en allerlei drempels verwijderd. Sinds 1 november 2001 gaat het centrum verder onder de meer de lading dekkende naam ‘CongresHotel De Wereld’. In de volksmond zal de naam ‘De Blije Werelt’  nog lang blijven bestaan. Het congrescentrum beschikt anno 2012 over 14 vergaderruimten tot 550 personen en 128 hotelkamers. De Wereld wordt vooral gebruikt door (protestants)christelijke organisaties als de Christen Unie en de christelijke vakbond  CNV. De synode van de Gereformeerde Kerken in Nederland heeft er tientallen jaren vergaderd. Dat de synode van de Protestantse Kerken in Nederland (PKN) hier regelmatig vergadert, zal niemand verbazen. Sinds het ontstaan van de PKN in 2004 zijn de exploitatie en het vakantiewerk van De Wereld ondergebracht in twee nieuwe stichtingen.

Getoonde foto
GA34444
 

 
Rubriek:Cultuur, sport, recreatie en evenementen
Trefwoorden:Congrescentra
 
Gebruikte bronnen
1001 Documentatieverzameling Gemeentearchief Ede, map 10.31https://hdl.handle.net/21.12142/GEB31482681
1002 Documentatieverzameling G.J. Kesteloo, ca. 1970-1994, nr. 16 https://hdl.handle.net/21.12142/GEB31483414
 
Gerelateerde verhalen
Lunterse buurtbos

Geschreven door Henk M. Klaassen op 2013


Locatie op kaart